İsrail´in Tartışmalı BAE Petrol Anlaşması Hakkında Ne Yapması Gerekiyor?

İsrail Çevre Bakanı Zandberg, BAE´den Eilat limanı üzerinden ham petrol ithalatına karşı çıkıyor. Yetkililere boru hattı şirketiyle iletişimi kesmelerini emretti, ancak şirket karşılık veriyor.

Hiç böyle bir şey görmemiştik. Geçen hafta, hükümete ait bir şirket, bakanlık yetkisini kötüye kullandığı iddiasıyla bir kabine bakanı hakkında Başsavcı Avichai Mendelblit´e şikayette bulundu.

'Bu eylemler göz önüne alındığında, hukukun üstünlüğünü ve idari kurumların gerektirdiği temel normları korumak için, Sayın Başsavcı´nın bakana ve bakanlığına, sadece yasaların kendisine verdiği yetki dahilinde vazgeçmesi ve hareket etmesi talimatını vermesi rica olunur.' Dışarıdan avukat devlet şirketi tarafından tutulduğunu yazdı.

Devlet şirketi Avrupa Asya Boru Hattı Şirketi (eski adıyla Eilat Ashkelon Boru Hattı Şirketi) - onlarca yıldır şüpheli gizlilik ve dokunulmazlık ayrıcalığına sahip olan devlete ait bir altyapı şirketidir. Ayrıca, yasaları ihlal eden davranış hakkında kesinlikle bir iki şey anlıyor. EAPC´nin şikayeti, Çevre Koruma Bakanı Tamar Zandberg´den başkasına yönelik değil.

Mendelblit´e eşi benzeri olmayan mektup, Zandberg´in profesyonel personeline EAPC´den temsilcilerle teması kesmesi için verdiği talimatla başlatıldı. Haziran ayında bakan olarak atanan Zandberg, EAPC´nin Birleşik Arap Emirlikleri´nden İsrail´in güneyindeki Eilat limanı üzerinden ham petrol ithalatıyla ilgili olarak imzaladığı bir anlaşmaya karşı çıkması nedeniyle bu adımı attı.

Anlaşma, petrolün şirketin boru hattı üzerinden kara üzerinden İsrail´in Akdeniz kıyısındaki Aşkelon´a taşınmasını ve oradan da Avrupa´ya taşınmasını gerektiriyor.

EAPC, Ekim 2020´de BAE petrolünü taşımak için bağlayıcı bir mutabakat zaptı olduğunu şaşırtıcı bir şekilde duyurmuştu. Maliye Bakanlığı yetkilileri anlaşmadan haberdar değildi ve Enerji Bakanlığı da bunu duymamıştı. Çevre Koruma Bakanlığı personeli bile bunu basında çıkan haberlerden öğrendi.

Öte yandan BAE´nin başkenti Abu Dabi´deki imza törenine katılan çok sayıda ileri gelen, İsrail´deki herkesin şaşırmadığının kanıtıydı. EAPC tarafından imza töreninde yayınlanan bir fotoğrafta görünenler arasında dönemin Amerikan hazine bakanı Steve Mnuchin; Başkan Trump´ın uluslararası müzakereler için bölgedeki özel temsilcisi Avi Berkowitz; ve Birleşik Arap Emirlikleri Maliye Bakanı Obaid Humaid al-Tayer. Ayrıca EACP başkanı Erez Kalfon, şirket CEO´su Itzik Levy ve daha önce Paz Oil´de yöneticilik yapmış iki İsrailli: eski CEO Yona Fogel ve şirketin Ashdod petrol rafinerilerinin eski başkanı Malachi Alper vardı.

İran ile anlaşmazlıktan kaynaklanan gizlilik

Mutabakat anlaşmasının imzalanmasından birkaç gün sonra, söz konusu iş modelinin başlangıçta açıklanandan daha karmaşık olduğu ortaya çıktı. Aynı zamanda, on yıl önce Mısır doğalgazının İsrail Elektrik Kurumu´na satışına aracılık eden Mısırlı enerji şirketi Eastern Mediterranean Gas´ın iş modelini şüpheyle andırıyordu.

EAPC, İsrail ile İran Ulusal Petrol Şirketi arasında, 1979´daki İslam Devrimi´nden çok önce, 1968´de, Eilat´tan Aşkelon´a bir petrol boru hattı ve tankerler ve depolama tesisleri için limanlar inşa etmek ve işletmek üzere bir ortak girişim olarak kuruldu. İran hükümetinin şirketteki hisseleri konusunda İran´la onlarca yıldır yürüttüğü tahkim sürecinde sahip olduğu gizliliği kullanarak İran´la olan anlaşmazlıkla tamamen ilgisi olmayan iş anlaşmalarını kamuoyundan sakladı.

BAE petrolüyle ilgili sözleşmesinin bir kısmını ve ancak imzalandıktan sonra serbest bırakmaya zorlayan, yalnızca kamuoyunun tepkisi ve bir dizi İsrailli çevre örgütü tarafından Yüksek Adalet Divanı´na sunulan bir dilekçeydi. Açıklanan ve henüz açıklanmayan bilgilerden, anlaşmanın Eilat limanında yılda yaklaşık 50 ila 70 petrol tankerinin boşaltılmasını içerdiği ortaya çıktı. Sözleşme, 10 yıl daha uzatma seçeneğiyle birlikte on yıl sürecek. Başka bir deyişle, yılda 14 milyon ton ham petrolün taşınmasını, sözleşmenin eksiksiz olarak yerine getirilmesi halinde, yüz milyonlarca dolar olarak tahmin edilen yıllık gelir elde edilmesini ve hatta bazıları yılda 1 milyar dolara kadar çıkabileceğini iddia ediyor.

Sorun şu ki, EAPC´nin Eilat limanı için işletme ruhsatı, şirketi yılda 2 milyon ton petrol almakla sınırlandırıyor- bu sadece 10 ila 12 tankere eşdeğer. EAPC´nin hızlı ve ustalıkla hareket etmesinin nedeni budur. İlk olarak şirket, “düzenli” faaliyetlerinin bir parçası olarak “rutin” operasyonlarını genişletme ve yıllık beş ila 10 tanker arasına birkaç tanker daha ekleme niyeti hakkında Çevre Koruma Bakanlığı´ndaki sahada sadece alt kademeleri bilgilendirdi.

EAPC, Çevre Koruma Bakanlığı´nın deniz ve kıyı biriminden tanker sayısını artırmak için yönergeleri hızlandırmasını istedi. Büyük resmin farkında olmayan alt düzey yetkililer, yemi aldı ve konuyla ilgili EAPC ile teknik görüşmelere başladı. Kuruş, ancak kamuoyu eleştirileri ortaya çıktıktan sonra Çevre Koruma Bakanlığı´na düştü, ancak o zamana kadar çok geçti.

Nihai anlaşma zaten imzalanmıştı. Amerika Birleşik Devletleri´nin geçen yıl İsrail ile BAE ve diğer Arap ülkeleri arasında barış anlaşmaları yapmak için arabuluculuk yaptığı Abraham Anlaşmaları, anlaşma için bir çeşit himaye sağladı ve o zamanki Çevre Koruma Bakanı Gila Gamliel´in İsrail kabine sekreterine ve İsrail´e yaptığı talep. Milli Güvenlik Kurulu´nda anlaşmaya ilişkin bir kabine tartışması yürütmesi göz ardı edildi. Ardından top kamuoyuna geri döndü.

Üç çevre örgütü, İsrail´de Doğayı Koruma Derneği, İsrail Çevre Savunma Birliği ve Zalul, Mayıs ayında Yüksek Adalet Divanı´na bir dilekçe sunarak anlaşmanın kabine önüne getirilmediği için iptal edilmesini istedi. Örgütlerin iddiaya göre bir amacı vardı.

Ne de olsa, aynı zamanda bir devlet şirketi olan İsrail Elektrik Kurumu´nun doğalgaz sözleşmelerini sosyoekonomik kabineye sunması istendi. EAPC neden yabancı bir ülke ile bir devlet şirketini bağlayan kendi anlaşmasına göre davayı takip etmek zorunda olmasın?

EAPC savunmasında, anlaşmanın gelecekte İsrail hükümetini sınırlayabilecek herhangi bir hak veya taahhütte bulunmadığını ve bu nedenle kabine onayı gerektirmediğini savundu. Hükümet, dilekçeye henüz mahkemede yanıt vermedi. Hükümet değişikliği nedeniyle süre uzatımı istedi. Ve yeni hükümet, mahkemedeki davada birleşik bir duruşa sahip olmayı zor buldu.

Çevre Bakanı tavizsiz

Bunun nedeni, yeni çevre koruma bakanı Meretz´den Tamar Zandberg´in uzlaşmaz tutumu ve Başbakan Naftali Bennett liderliğindeki kabinenin geri kalanının temkinli yaklaşımı. Halkın onları çevre düşmanı olarak etiketleyebileceğinden endişe duyuyorlar- ve bu hafta Glasgow´daki BM İklim Değişikliği Konferansı arifesinde.

Meretz yıllardır bir seçim – ve ideolojik – yeşil dalganın peşinden gidiyor. Zandberg göreve geldiğinde partinin Eilat Körfezi´nde ek çevresel risk içermeyen bir politika benimsemesi ve Emirlik petrol anlaşmasının meyve vermemesi tamamen doğal olurdu.

Ancak Yüksek Mahkeme, çevreci grupların anlaşmayı askıya alan geçici bir karar talebini reddetti. EAPC, çeşitli risklere hazırlanmak için halihazırda 15 milyon şekel (4,8 milyon $) yatırım yapmış olan Çevre Koruma Bakanlığı´ndaki bağlantılarıyla konuyu takip etmeye devam etti. bir yağ sızıntısı.

Çevre Koruma Bakanlığı, EAPC´den gelen iki risk değerlendirmesini 'üzerine basıldıkları kağıda değmediğini' söyleyerek reddettikten sonra, üst düzey EAPC yöneticileri, şirketin ihtiyaç duyacağı gereksinimlerin bir listesini hazırlamak için çevre düzenleyicileriyle görüşme talebinde bulundu. Ancak Zandberg´in bu tür temasları engelleyen direktifinin ardından, bakanlık temsilcileri EAPC´ye bir araya gelemeyeceklerini ve kabinenin önce konuyu ele alacağını söylediler.

Yüzeyde Zandberg´in haklı olduğu görülüyor. Sahilleri de stratejik bir ekonomik varlık olan bir şehir olan Eilat açıklarında 70 petrol tankerinin mercan resifleri üzerinden yelken açması ihtimali ile tartışmalı bir şekilde tutarsız olan bir çevre gündemini teşvik etmek onun yükümlülüğüdür. Bir de, geçmişte sızmış olan bir boru hattıyla milyonlarca metreküp petrolün karadan taşınması meselesi var.

Zandberg´in pozisyonu, petrol anlaşması karşısında şok olduğunu ifade eden bir dizi profesyonel ve akademisyen tarafından da destekleniyor. Bu nedenle anlaşmaya karşı çıkmak saçma değil.

Öte yandan, EAPC de haklı. Onlarca yıldır ana işi olan şeyi içeren güzel bir sözleşme üretti. İhtiyacı olana bilgi verdi, ihtiyacı olmayana haber vermedi. Kendisine dayatılan gerekliliklere uymaya istekli, ancak anlaşmayı durdurmak için gereklilikler sağlanmadı.

Şirket, kabine bakanlarının yasayı kendi ellerine almalarına izin veremeyeceğini söyledi. EAPC, Ürdün´de, Eilat´ın yanında, yakınlardaki Akabe limanının yılda 220 petrol tankeri boşalttığını savunuyor- peki neden Eilat´ta demirli, hepsi yeni ve çift cidarlı 70 tanker körfezi tehdit etsin?

Ancak gerçekte, EAPC kendi varlığı için savaşmaktadır. Eilat-Ashkelon boru hattına erişim, petrol dünyasında çevresel nedenlerle tehdit olarak algılanırsa, boru hattının gelecekteki kullanım sözleşmeleri de tehdit edilecek ve şirketin en değerli varlığı önemsiz hale gelecektir. Ayrıca gelişmeler, şirketin mevcut sözleşmeleri için bir ölüm çanı olabilir.

Eilat-Ashkelon boru hattı devre dışı bırakılırsa, Mısır´ın Sina Yarımadası´ndan alternatif bir boru hattı döşenmesi veya Süveyş Kanalı dışında başka petrol taşıma araçlarının geliştirilmesi an meselesi olacaktır. Bu, EAPC´nin kaderini belirleyecektir.

Aranıyor: Bir devlet bürokratının imzası

EAPC´nin karşı karşıya olduğu bu varoluşsal tehdit, Mendelblit´e yaptığı istisnai şikayetin ve Ulusal Güvenlik Konseyi´ni de mücadeleye dahil etme girişimlerinin arkasında yatan şeydir. Şikayet, EAPC´nin Eilat´taki operasyonlarının sona ermesinin İsrail´in stratejik ithal petrol arzını bozacağını, boru hattında depolanan acil durum petrol rezervlerini boşaltacağını ve İsrail´in güney kapısının kapanacağı günü yaklaştıracağını iddia ediyor.

Ancak Milli Güvenlik Kurulu müdahale etmek için acele etmiyor. Bennett ve olası halefi Başbakan Yair Lapid, kendilerini bu meseleye dahil etme konusunda temkinli davrandılar.

Bunun nedeni, bir yandan halk tarafından yeterince yeşil görülmeyeceği endişesi, diğer yandan İsrail´in BAE ile ilişkilerine zarar verme endişesi. Enerji Bakanı Karine Elharrar bile hafta sonu Markerweek´e verdiği bir röportajda konuya 'kayıtsız' olduğunu söyleyerek bu konuda kamuoyu önünde durmaktan kaçındı.

Herkes birilerinin kendileri için kestaneleri ateşten çıkarmasını beklerken, Devlet Kurumları Kurumu her yıl petrolden temettü toplayan Maliye Bakanlığı´dır. Ve bakanlığın genel müdürü Ram Belinkov (ancak Maliye Bakanı Avigdor Lieberman değil) hafta sonu EAPC ve BAE anlaşmasını destekleyen bir mektup gönderdi.

Hükümetin EAPC´ye anlaşmadan çekilme emri verip vermeyeceği konusuna değinerek, 'Bizim tavrımız, hükümetin bir devlet şirketinin sahibi olarak söz konusu işleme müdahale etmek için yetkisini kullanmasının hiçbir temeli olmadığı yönünde' diye yazdı. , Devlet Şirketleri Yasası´nın 4A Bölümü uyarınca olabilir.

Belnikov, 'Yukarıdakilerin kullanılması, özellikle bir şirket olarak EAPC´ye, genel olarak hükümet şirketlerine ve İsrail Devleti´ne hem gelirler, itibar hem de iş yapma yeteneklerine olan güven açısından ciddi zarar verebilir,' diye uyardı.

Ancak, sözleşmeyi iptal etmek için bir hükümet girişimi ufukta görünmüyor. Aslında, gerekli değil. Anlaşma, hükümet müdahalesi olmaksızın ve tolere edilebilir bir şekilde - örneğin, Mandelblit´in yanıtını tankerlerin sayısının artmasına izin vermek için son tarihi geçmesini geciktirerek veya Çevre Koruma Bakanlığı´nın onay sürecini yavaşlatarak çeşitli farklı şekillerde sonlandırılabilir.

Yılda iki milyon tonu aşan petrol ithalatı, EAPC´nin revize edilmiş verilerle birlikte bakanlığa “deniz kirliliğinin tedavisi için acil durum planı” sunmasını gerektiriyor. Bu olmadan, şirket işletme ruhsatını kaybedecek ve Eilat´ta herhangi bir petrolü boşaltması yasaklanacaktı.

Başka bir deyişle, Mendelblit Zandberg ile safları kapatsa bile anlaşmayı onaylamak için bir yetkilinin imzası gerekecekti. Gidin ve İsrail´in Glasgow konferansına 140 kişilik bir delegasyon gönderdiği bir yılda, yılda 70 petrol tankerinin nadir bulunan bir mercan kayalığı üzerinden geçmesine izin verme sorumluluğunu üstlenecek bir yetkili bulun. Ve iklim değişikliği manşetlerdeyken.