Can Kasapoğlu
Türkiye´nin NATO üyeliği, realpolitik ve askeri güç dengesinde sağladığı ağırlık bakımından önemli bir meseledir.
NATO´nun nükleer silah paylaşımı anlaşması çerçevesinde Türkiye taktik nükleer silahlara ev sahipliği yapıyor. Bu durum hem Moskova´nın stratejik olmayan tehditkar nükleer stokları konusunda daha şeffaf davranması ve ülkeye stokları azaltması için baskı yapmakta bir koz görevi görüyor hem de Orta Doğu´daki devlet dışı aktörlerin gelişmekte olan kimyasal ve biyolojik silah kapasiteleri için caydırıcı bir unsur oluşturuyor.
2010 Lizbon Zirvesinden sonra Türkiye, hayati öneme sahip X-band radarına ev sahipliği yapmayı kabul etti. Bir balistik füze tehdidi olduğunda derhal bilgi sağlayan radar, NATO´nun füze savunma ağının algılayıcı kabiliyetlerinin başlıca unsurlarından bir haline geldi.
Türkiye aynı zamanda ittifakın öncü birliği Çok Yüksek Hazırlık Seviyesinde Müşterek Görev Gücündeki kilit öneme sahip devletlerden birisi olmak için de gönüllü oldu. Bu güç kısa süre içinde konuşlandırılmaya hazır hale geliyor ve tehditlerle yüzleşmekte NATO stratejik vizyonunun merkezinde yer alıyor. Türk Silahlı Kuvvetlerinin elit özel operasyon birimlerinin düşük yoğunluklu çatışmalardaki deneyimi ve NATO´nun mukabele yapısında oynadıkları önemli rol göz önüne alındığında Türkiye´nin bu görev gücüne katkısı paha biçilemez olacaktır.
Rusya kaynaklı olası tehditlerin önünü almaya yardım eden ve güneyindeki militanlarla yüzleşen Türk ordusu, NATO savunmasının hayati bir unsurudur. NATO´nun Türkiye´ye ihtiyacı var.(ABD,The New York Times-29.03.2016)