Kesinlikle, diyor ABD´deki Johns Hopkins Üniversitesi Uygulamalı Fizik Laboratuvarı´ndan (JHU-APL) Ralph McNutt.
McNutt, meslektaşlarıyla birlikte, uzun ömürlü bir yıldızlararası araştırmayı öngören ayrıntılı bir rapor yayınladı - yıldızlar arasındaki boşluğa bir görev.
NASA´nın efsanevi Voyager´ları şu anda bu alanda seyahat ediyor, ancak McNutt´un araştırması daha ileri ve daha hızlı gidecek ve Dünya´dan ayrıldıktan 50-100 yıl sonra hala çalışıyor olmayı bekleyecekti.
'Bu şeyin 2036´da fırlatıldığını ve 2086´da nominal görevinin sonuna geldiğini varsayalım' diye düşündü. 'Bu beni yaklaşık 130 yaşında gösteriyor. Bu konuda endişe etmeyeceğim. Bunları elden bırakmanız gerekiyor. İnsanlara, ´eğer anlık bir tatmin arıyorsanız, uzay araştırmalarına bulaşmayın´ diyorum. '
Voyager 1 ve 2, 2010´larda, Güneş´imizi çevreleyen sıcak gaz baloncuğundan, onun sözde heliosferinden ayrılıp yıldızlararası ortama -diğerleri tarafından üretilen parçacıkların, tozun ve manyetik alanların hakim olduğu uzay bölgesi- girdiklerinde tarih yazdılar.
Bugün, büyük maceralarına çıktıktan 40 yıldan fazla bir süre sonra, bu nöbetçiler Voyager 1 örneğinde yaklaşık 23 milyar km yol kat etti; veya Güneş-Dünya mesafesinin 155 katı, sayıları yönetilebilir tutmak için bilim adamlarının Astronomik Birim olarak adlandırdıkları bir ayrım.
Gezginler, Güneşimizin içinde yaşadığı galaktik ortam hakkında bize yeni şeyler anlattılar, ancak bu onların birincil amacı değildi. Başlangıçta dış gezegenleri - Jüpiter, Satürn, Neptün ve Uranüs - araştırmak için tasarlandılar ve muhteşem bir şekilde tamamladılar. Geç kariyer hamleleri sadece bir bonustu.
McNutt´un ekibi öncelikleri tersine çevirmek istiyor.
JHU-APL´den Elena Provornikova, 'Voyager´ların gemide, gezegenlerin keşfine uygun hale getirilmiş enstrümanları vardı. Heliosferin kenarındaki süreçleri gerçekten anlamak için özel enstrümantasyona sahip değillerdi' dedi. Önerilen yıldızlararası sonda, istenen bilimi sunmak için aşağıdan yukarıya inşa edilecek, diye ekledi.
Açık olmak gerekirse, bu başka bir yıldıza verilen bir görev değil . En yakın yıldız sistemleri, operasyonel bir sondanın mevcut teknolojiyle ulaşamayacağı kadar uzakta. Ancak uzay aracı, yıldızlar arasındaki boşlukta kalıcı bir gezgin olacaktı.
NASA´nın heliofizik bölümünün emriyle başlatılan yeni çalışma, gereken mühendislik konusunda derin bir dalış olarak tanımlanıyor ve neredeyse 500 sayfaya çıkıyor.
Çalışma konsepti, yüklü ve nötr parçacıklar, manyetik alanlar ve toz gibi parametreleri ölçmek için sensörlerle donatılmış 850 kg´lık bir uzay aracıdır.
Sonda, 2036 civarında, ona büyük bir kaçış hızı vermek için ek aşamaları olan bir süper ağır kaldırma roketinde fırlatılacaktı.
Uzay aracının Ay´ın yörüngesini geçmesi ve Jüpiter´e yedi ayda ulaşması sadece 6,5 saat sürecek ve onu yılda altı ila yedi astronomik birimin en yüksek hızına pompalayan bir sapan manevrası yapacaktı. Bu her 12 ayda bir milyar km´den fazla.
Ama aynı zamanda önemli olan uzun ömür. Voyager´lar artık enstrümanlara öncelik veriyor çünkü radyoizotop termoelektrik jeneratörleri çok zayıfladı. Ancak şu anda Nasa ile geliştirilmekte olan iki yeni nesil nükleer pil ile, yıldızlararası sondanın, yüzlerce AU uzakta olacağı uzun bir göreve bir asır boyunca Dünya´ya veri göndermesi bekleniyor.
Çalışma ekibi Alice Cocoros için faydalı yük sistemleri, 'Çalışmamızın yaptığı şey, bilim adamlarının sahip olduğu bu hayalleri almak ve mühendisliği arkalarında bırakmak' dedi.
'Ve yakın vadeli teknolojilerle, çok fazla aşılama veya geliştirme gerektirmeyen teknolojilerle, oldukça heyecan verici olan bu misyon konseptiyle yapmak istediğimiz tüm bilimi gerçekleştirebileceğimiz sonucuna vardık. '
Ve iş bu noktaya geldiğinde, fon veren kuruluşlar bu kadar dikkatli olsaydı, araştırma yine de Güneş Sisteminden çıkmakta olan ilginç bir nesnenin yanından geçişini içerebilirdi. Belki 2015´teki Yeni Ufuklar misyonuyla ilk kez gördüğümüz bir başka Plüton geçişi , ya da belki Güneş´in etrafındaki aynı uzak yörüngeyi paylaşan buzlu kuzenlerden biriyle buluşma.
Ama heliosferin ötesinde yapılacak fazlasıyla araştırma var. Proje bilimcisi Pontus Brandt, Voyager´ların verilerinin Güneş´imizin balonunun doğası hakkında birçok yeni soruyu gündeme getirdiğini söylüyor.
'Dört virgül altı milyar yıl önce Güneş Sistemimiz ve onunla birlikte galaksideki yolculuğumuz sırasında içinden geçtiğimiz tüm toz ve plazmadan bizi koruyan bu manyetik balon oluşmaya başladı.
'Bu yıldızlararası sondaya sahip olmak, yalnızca mevcut durumu anlamamıza değil, aynı zamanda nereden geldiğimizi ve bunun evrimi nasıl etkilediğini ve bundan sonra nereye gideceğimizi anlamamıza da izin verecek. Pek çok insan bilmiyor ama yerel alanımızdan çıkmak üzereyiz. bu heliosferin son 60.000 yıldır içinden geçtiği yıldızlararası bulut. Tamamen yeni bir bölgeye giriyoruz.'
Yıldızlararası sondanın yerden kalkması için ihtiyaç duyduğu finansmanı (yaklaşık 1,6 milyar dolar; 1,2 milyar sterlin) alıp almaması, ABD´deki güneş ve uzay fiziği topluluğunun daha geniş desteğine ve en acil araştırma konuları olarak gördükleri şeye bağlı olacaktır. onların alanında.
Paranın, Güneş´in etkisini evlerine yakın yerlerde araştıran projelere harcanmasının daha iyi olacağını düşünebilirler. Şu anda, Parker Güneş Sondası ile, Güneş´in dış atmosferinde , yıldızın yüzeyinden yalnızca 8 milyon km uzaklıkta veya fotosferde - heliosferi dolduran her şeyin kaynaklandığı yer olan - uçmanın zevkini yaşıyorlar.
Ve söylenmelidir ki, orada başka kavramlar da var. Çin´in üzerinde çalıştığı Yıldızlararası Ekspres adlı bir teklifi var. Ve Rus-İsrailli girişimci Yuri Milner, en yakın yıldız sistemine doğru küçük bir 'StarChips' filosu göndermek için özel bir girişim olan Breakthrough Starshot´ı önerdi.
Pontus Brandt, 'İnsanlara gerçekten ilham veren iki şey var' dedi.
'Biri açıkça ´daha önce kimsenin gitmediği yerlere cesurca gitmek´, ancak diğer yönü uzun bir görevin güzelliği, gelecek nesilleriniz için yaptığınız yer, çünkü kaçınılmaz olarak uzay araştırmalarının bizi götüreceği yer orası. Bunu gelecek nesiller için yapıyoruz” dedi.
JHU-APL ekibi raporunu New Orleans´taki Amerikan Jeofizik Birliği Güz Toplantısında tartıştı.
Kaynak: https://www.bbc.com/news/science-environment-59725597